Ajam pedis

10,5K Bewaar recept

Zoals oma het maakte

“Adoe, pedis pedis!” riep mijn oma altijd, met tranen in haar ogen en een lach op haar gezicht. Te heet, maar o zo lekker.

Ajam pedis – letterlijk ‘hete kip’ – is een klassieker uit de Indische keuken. Niet alleen omdat het heerlijk kruidig is, maar ook omdat het gerecht makkelijk aan te passen is aan hoe pittig je zelf wilt eten. En laten we eerlijk zijn: wij houden van wat pit, maar het moet wel gezellig blijven.

Precies scherp genoeg

In de Indische keuken draait het niet alleen om scherpte, maar om balans. Rode peper en sambal geven net dat beetje pedis aan een gerecht, zonder dat het meteen overweldigt. Rode peper (vaak rawit of lombok) is een van de meest gebruikte ingrediënten in de boemboe (kruidenpasta). Sambal oelek, gemaakt van gemalen rode pepers, zout en limoensap, geeft een scherpte die mooi samensmelt met de andere smaken in het gerecht.

Zelf kiezen wij meestal voor één rode peper en een theelepel sambal, maar voel je vrij om los te gaan. Een extra lepeltje sambal, een handje gesneden lombok – alles kan. Onze versie blijft mild genoeg voor mensen die niet zo’n held zijn met pittig eten, maar is makkelijk op te voeren voor wie het vuur in de pan én in de mond zoekt. De gebruikte hoeveelheden van de ingrediënten zijn trouwens voldoende voor 500 tot 800 gram kip(dij)filet.

De basis: zelfgemaakte boemboe

Wat ajam pedis zo smaakvol maakt, is de boemboe. Geen kant-en-klare pakjes, maar een zelfgemaakte mix van ui, knoflook, rode peper, trassi (gefermenteerde garnalenpasta), djahé (gemberpoeder) en sambal. We gooien alles samen in een hakmolentje (wij gebruiken deze dagelijks en vinden het echt een uitkomst) en malen tot een gladde pasta.

Die boemboe fruiten we kort aan in wat zonnebloemolie, zodat de smaken loskomen. Daarna gaat er nog wat tomatenpuree en gula djawa (Javaanse palmsuiker) bij voor een lichtzoete ondertoon. Pas dan voegen we de kip toe samen met een scheutje water. De rest is geduld: laat het geheel een klein halfuur rustig sudderen zonder deksel. Zo trekken de smaken goed in en krijg je die lekkere, ingekookte saus.

Waarom wij dol zijn op ajam pedis

Er zijn van die gerechten waar je altijd op kunt terugvallen, en dit is er zo één. Het is makkelijk te maken, barst van de smaak, en het ruikt tijdens het koken alsof je oma net uit de keuken komt lopen. Bovendien kun je eindeloos variëren: met meer of minder pepers, met stukjes paprika erbij of met kokosmelk als je ‘m wat zachter wil maken.

Wij serveren onze ajam pedis graag zoals je op de foto kan zien met witte rijst, frisse atjar tjampoer en wat krokante kroepoek. Ook lekker: Indische boontjes met garnaaltjes of sajoer lodeh ernaast.

Een ode aan pittigheid

Ajam pedis is meer dan een kipgerecht – het is een herinnering aan volle pannen, rode pittige pepers, en een keuken waar altijd iets pruttelt. En of je nu gaat voor zacht pittig of de vlammen uit je oren laat komen: dit gerecht laat zich helemaal aanpassen aan jouw smaak. Zelfs mijn oma zou het ermee eens zijn. Mits je niet vergeet om de sambal op tafel te zetten, natuurlijk.